home - zingeving en ethiek bij dementie - publicaties en interviews - lezingen en trainingen - contact

 

Blog: Kerst en dementie

Wat hebben Kerst en dementie met elkaar te maken? Voor mijzelf veel. Om dat uit te leggen, neem ik u mee naar de eerste maanden dat ik werkte als geestelijk verzorger.

Om goed te kunnen werken, las ik toen een boek over geestelijke verzorging voor ouderen met dementie. Het boek spreekt me nog steeds aan. Vooral de titel: Verborgen diepte. Een van de auteurs verklaart dat dát is wat hij beoogt in zijn werk. Om een verborgen diepte, die ieder mens heeft, aan het licht te brengen. Ook als iemand door de dementie sterk veranderd is. Want die verborgen diepte heeft iedereen.

Het was en is ook mijn ervaring in het werk met mensen met dementie. Het is de verborgen diepte die die mens naast mij blijft behouden. In die diepte zijn we samen mens. Een diepte, zonder opsmuk, zonder buitenkant, zonder franje, soms zelfs zonder woorden: gewoon samen.

Dat klinkt mooi. Maar dat gaat niet vanzelf. Want soms voel ik bijvoorbeeld alleen maar zinloosheid of onrust in mezelf als ik naast een oudere met dementie zit. En als iemand dan warrig spreekt of weinig reageert, is de verleiding groot om maar even op te schuiven naar de volgende bewoner, die tenminste lekker meebabbelt.
"Met mensen met dementie omgaan, vraagt echter een 'hier en nu' bij hen aanwezig zijn," schrijven de auteurs. Gewoon samen zijn, verbonden door een verborgen diepte die we delen. Dat is ook voor mij een bijzondere ervaring.

Dat heeft voor mij alles te maken met Kerst. Kerst is immers het verhaal van een klein kind in een kribbe. Zonder opsmuk, zonder franje, kwetsbaar, afhankelijk ook. Dat lijkt misschien niet waardevol of aantrekkelijk. Maar het Kerstverhaal vertelt: juist daar kun je een verborgen diepte vinden!
Het is het verhaal van God die met mensen gaat, het leven deelt, zelfs mens is geworden: kwetsbaar en afhankelijk.
Het is ook het mogen zijn wie je bent. Juist te midden van kwetsbaar en afhankelijk leven kun je ontdekken dat je er toe doet en dat je er mag zijn, gewoon zoals je bent. Je verliest je waarde niet, al verander je sterk.

Ik vind het mooi werk om daaraan bij te mogen dragen.

 
 
© Tim van Iersel - 2015 - Alle rechten voorbehouden